Teño que dicilo claramente. Son un psicópata. Non de nacemento, iso non. Antes fun gato, dos de catro patas. Un gato vulgar, sen dono, vagabundo, montaraz...E case sen darme conta, da noite para a mañá, vinme convertido nun psicópata, dos de dúas patas. Un psicópata elegante, cariñoso, listo e de boa presenza. Un auténtico psicópata, dos que usan chapeu, bastón, e paraugas, aínda que non chova.
Oxalá chegue a ser algún día un Coltrane, ou un Charlie Parker, xa me vale.
