Desde a magnitude que abraia
xa non tento buscar os fósiles incrustados nos penedos;
nin procuro que alguén atope as pegadas que fun
deixando ao agatuñar
polas pólas dos ameneiros. Sosteñen o peso que
como paso de
ave chiando nun lugar que non chegamos a observar
pecha os ollos e despois dorme.
Toda civilización ten o seu intre na historia. Eu teño
a herba mollada recentemente nada; o burato sen intencións onde prender lume;
a verti
cali
da
de.
