Cunha ampla formación recibida do seu pai, un home ligado á Institución Libre de Enseñanza e á Real Academia Galega, Tobío traballou a prol de Galicia e dos galegos, dous substantivos que sempre estiveron presentes na súa vida e que definiron a súa personalidade. Hábil diplomático e admirador do conde de Gondomar, padeceu a represión da Guerra Civil Española aínda que nin sequera o conflito impediu que seguira traballando por Galicia a través do Seminario de Estudos Galegos, no Consello de Galiza ou no anteproxecto de Estatuto de Autonomía para Galicia. Como a el mesmo lle gustaba dicir, Lois Tobío era un galego de lei.